จำพวก นี้เป็นสิ่งที่เราต้องพูดถึงกัน ต้องแยกกันก่อน ในไทยเราเล่นพนันได้ 2 กลุ่มใหญ่ๆ กลุ่มแรกคือ “ วงพนันเฉพาะกิจ ” อัน ได้แก่ วงไพ่ บาคาร่า ไฮโล พวกนี้มักเกิดตามบ้านหรืองานตามประเพณีนิยมต่างๆ เป็นวงเล็กๆ เล่นแบบได้เสียไม่มากนัก กับมักจะเล่นกันแค่ในโอกาสต่างๆ เช่นงานศพ งานบุญ หรือ วงเหล้าที่มีหมู่คนสังสรรค์มากๆ เมื่อหมดงานก็สลายหายหัวกันไป วงพนันลักษณะนี้ ไม่ค่อยมีปัญหาเท่าไหร่นักครับ เพราะเล่นกันน้อยๆ ไม่ได้เอารวยไปสร้างบ้านทรงไทยที่ไหน สิ่งนี้มันก็คงเหมือนกับการแทงบอลกับ เพื่อนๆ สมัยเรียน มันก็คงต้องมีกันบ้างล่ะ เวลาถึงช่วงฟุตบอลทัวนาเม้นท์สำคัญๆ เช่น ฟุตบอลโลก เป็นต้น แต่ที่ผมต้องพูดถึงก็คือ อีกกลุ่ม อันได้แก่บ่อนคาสิโน บ่อนการพนัน ที่มีเจ้ามือทำกันเป็นเรื่องเป็นราว มีจุดมุ่งหมายให้คนทั่วไปเข้ามาแทงบอลออนไลน์ หรือเล่นคาสิโนออนไลน์ โดยไม่ได้มีประเพณีนิยมมาประกอบ มีการล่อใจกับชักชวนกันปากต่อปาก
นักพนันในไทยต้องหอบเงินไปเล่นที่บ่อนพนันชายแดนประเทศเพื่อนบ้านทางตะวัน ออกเฉียงใต้กันมากทำให้สูญเสียเม็ดเงินมหาศาล ( อย่า ลืมว่านอกจากการไปเล่นพนันแล้ว ข้าวปลาอาหาร กระทั่งบริการพิเศษเช่น ออน. ก็ยังมีพร้อมในบ่อนพวกนั้น ) แถมเล่นไม่บันยะบันยัง หมดตัวเป็นหนี้ก็ไม่น้อย ขณะเดียวกัน รัฐต้องสูญเสียงบประมาณจำนวนมากกับการจับบ่อนเถื่อน ตั้งแต่ระดับเล็กไปถึงระดับใหญ่เช่นกัน กับบ่อยครั้งที่ทางตำรวจไม่ได้รับความร่วมมือทางการข่าวจากประชาชน ในทางตรงกันข้าม ประชาชนกลับเป็นสายให้ทางบ่อนในการระวังภัยจากตำรวจเสียด้วย เพราะอย่างที่บอกไปแล้ว คนไทยกับการพนันเป็นของคู่กัน ดังนั้นตำรวจจึงกลายเป็นตัวตลกไปในหลายๆ ครั้ง เรื่องนี้หากจะเปรียบก็คงประมาณยุคหนึ่งที่สหรัฐอเมริกาห้ามขายเหล้า ปรากฏว่ากำเนิดกลุ่มมาเฟียมากมายจับอาวุธสู้กับรัฐบาล เออ! ก็แปลกดีเหมือนกัน แต่ก็ต้องยอมรับความจริงว่าเหล้าหนึ่ง Sex หนึ่ง การพนันหนึ่ง 3 สิ่ง นี้เป็นสันดานของมนุษย์ที่ยากจะถูกเปลี่ยนแปลงได้ แม้ว่าโลกจะมีระบบศีลธรรมมากมายแค่ไหนก็ตาม ดังนั้นในเมื่อรัฐต้องลำบากขนาดนี้แล้ว การจะทำให้มันถูกกฏหมาย โดยที่เราสามารถควบคุมได้ ( ต้องใช้คำว่า “ ต้องควบคุมให้ได้ ” ) มันจะไม่ดีกว่าหรือ?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น